- panikarz
- panikarz {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos V, lm M. -e, D. -y {{/stl_8}}{{stl_7}}'mężczyzna skłonny do panikarstwa': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie bądź panikarzem, zdążymy na czas. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
panikarz
Look at other dictionaries:
panikarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pogard. «osoba skłonna do ulegania panice, ogarnięta paniką lub szerząca panikę» Kilku panikarzy wywołało niepotrzebny niepokój … Słownik języka polskiego
panikarz — Mężczyzna tchórzliwy, bojaјliwy, lub pełen obaw Eng. A fearful, cowardly, or apprehensive man who easily panicks … Słownik Polskiego slangu
alarmista — m odm. jak ż IV, CMs. alarmistaiście; lm M. alarmistaiści, DB. alarmistatów przestarz. «osoba rozgłaszająca niepokojące wieści, szerząca panikę; panikarz» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
panikarka — ż III, CMs. panikarkarce; lm D. panikarkarek forma ż. od panikarz … Słownik języka polskiego
